M Sabri Danabaş
Yıl 1992 resim yapmaya başladığım yıllar.. Bir şeyler karalayıp duruyorum. Hepsi de benim anlam veremediğim abuk sabuk ortaya ne çıktığını pek anlamadığım bir sürü resim. .
O yıllarda bankacılık mesleğini sürdürdüğüm Genel Müdürlükte bünyemize katılan bir sanat danışmanı getirildi. Binanın her katında dolaşıp personeli sempatik gülümsemeleriyle selamlayan bu sanat dostu ve duayen Hasan Kavruk’tu.
Resimlere olan yatkınlığım nedeniyle Hasan hocamı yakinen tanıma fırsatından daha önemli önemli bir fırsat olamazdı. Bir gün binanın restoranında karşılıklı oturma şansını elde ettik. Yine o sempatik ve babacan tavırlarıyla masadaki arkadaşları selamlayarak oturdu. Yemek esnasında; “Aranızda kimler resim sanatına ilgi duyuyor, resim yapıyor?” diye sordu. Birkaç arkadaşımız olumlu olumsuz yanıtları kendisine ilettikten sonra ceketinin iç cebinden küçücük bir bloknot ve kalemini çıkartarak bazı notlar aldı. Bir yandan da yanıtları dinliyordu.
Cevaplama sırası bendeydi ve: “Değerli hocam ben resimle ilgileniyorum. İyi kötü çalakalem bir şeyler çiziyorum. Ama bunları içime sindiremiyorum.” Dedim. Yumuşak bir kahkaha atarak; “Resmin iyisi kötüsü olmaz ben çalakalem diye bir tabiri de bilmem, resim içimizde hissedilen tüm duyguları dışarıya aktarmamızı sağlayan bir sanat dalıdır. Yaptığınız birkaç örnekle siz yarın bana bir uğrayın” Dedi. İçimdeki sevinci dışarı vurmamak için kendimi zor tutmuştum.
Ertesi gün o saçma sapan olarak değerlendirdiğim karalamalarla odasına çıktım kapıyı tıklatıp içeri girdim. Büyük bir nezaketle masasından ayağa kalkıp elimi sıktı ve oturmamı söyledi. Resimlerine “Bir bakalım dedi ve kendisine uzattım. Uzun uzun ve tekrar tekrar karakalem yaptığım resimlere baktı. Daha sonra bana; “Beğenmediğin resimler bunlar mı?” diye sordu. “Hocam dünde ifade ettiğim gibi ne derinlik var ne de keskinlik bulabiliyorum.” Dedim. Hoca yine güler yüzlü tavrıyla; “Bunların hiç biri önemli değil. Buradaki esas şey senin resmi sevmen. Yaptıkça daha güzelini yapacak resim tekniklerini daha çok kavrayacaksın. Belirlediğim zamanlarda atölyeme geleceksin sana resim tekniklerini anlatacağım” dedi. Kendisine teşekkürlerimi sunduktan sonra yayından ayrıldım.
O tarihten sonra Hasan Hoca anlattı nazari ve tatbiki çalışmalarla bu çalışmaları sürdürdüm. Kendisinden çok şeyler öğrendim. Hasan Kavruk Çağdaş Türk Resim Sanatında lirik soyutlama anlayışının öncülerinden aynı zamanda Modern Figüratif Akımının ısrarlı takipçilerinden önemli bir figürdür.
Hasan Kavruk Devlet Tatbiki Güzel Sanatlar Yüksek Okulu’nun ‘Marmara Üniversitesi Güzl Sanatlar Fakültesi’ kurucularındandır. 1918 yılında Antalya/Akseki’de doğmuş 2007 yılında İstanbul’da aramızdan ayrılmıştır. Paris’teki eğitimi sırasında Fernand Leger, Pablo Picasso, ünlü heykeltıraş Zatkine, Léon Gischia, Maurice Estéve, George Dayez, Marcel Burton, Belle Enfant ve Bernard Buffet ile tanışmış, görüşmüş ve birçokları ile sürekli temas temin ederek fikirlerinden ve çalışmalarından yararlanmıştır.
Onu her zaman saygı ve rahmetle anıyoruz..
