2025 senesi nasıl geçti derken Kasım ayının sonuna geldik.
Senenin başlarında dünyada güzel şeyler olacağını düşünüyordum ama yanılmışım. Devletlerarası savaşlar halen devam etmekte. En çok ta içimi yakan Gazze ve orada savaşa maruz kalan küçük çocukların ölümü ve yaşayanların çaresizliği.
Şubat ayında Uzaylıların dünyanı istila edeceğini söyleyen Yusuf Güney’e mi yoksa dünyanın düz olduğunu söyleyen bir grup düz dünyacılara mı inanacağımı şaşırdım. Sosyal mediadakı haberler son dönemlerde hiç iç acıcı değil. Sonbaharı hangi notalarla süsleyim bilemiyorum. Eylül ayında yağan sağanak yağmurlardan sonra dağlarımıza ilk kar düştü. Bu gün yine sisli ve yağmurlu. Senenin bitmesine 1 ay var.
Dünyada kadın ve çocuk cinayetleri hayvanların katledilmesi ormanların yanıp kül olması dünyanın mahvolmasına getirip çıkaracak derecede. Bir yandan salğın hastalıklar diğer yandan ani ölümler kafamızı karıştırmıyor değil .Emin dünya masmavi gökyüzü yok artık. Artık ne Güneş Güneş gibi çıkıyor ne de Ay Ay gibi batıyor. Biz çocukken yağan mis kokulu karlar yağmıyor artık. Biz genç iken yağan akasya kokulu yağmurlar yağmıyor artık. Kan kokuyor her taraf. Masum kalan sadece hayvanlar ve çocuklar. Sonumuz nereye gidiyor bilemiyorum. Yediğimiz yiyecekler içtiğimiz su doğal mı ona bile şüpheyle yanaşıyoruz. Her şeyin tadı gerçek anlamı ile eskilerde kaldı. Gelecek nesillerden endişe ediyorum.
Seneye veda ederken yine de yazımı güzel düşüncelerimle bitirmek istiyorum. Umarım 2026 cı yıl bütün dünyaya barış sevgi kardeşlik getirir. Her şey doğal güzellikleri ile kalsın isterim. Hiçbir canlıya zulmedilmesin kadınlar gülsün çocuklar özgürce sokaklarda oynasın.
Gelecek nesillere iyi şeyleri miras bırakalım.
