Bilmezdim beni bir kuzinenin patates kokusunun, kızarmış ekmek kokusunun bu kadar mutlu edeceğini.
İçim içime sığmıyor; ilahi müzikler kulağımda, arınma ise kökten yüreğimde…
Sanıyorum, içimde hoş bir yolculuk yaptık ben ve huzurum.
Tanımayan bilmez o sesi; çeşitli tonlarda suyun kaynama sesi…
Tatlı bir tehlikedir: sobaya yanaşırsan yanarsın, uzaklaşırsan donarsın.
(Bazı ilişkiler gibi, tanımayan algılayamaz bu sıcaklığı.)
Ben bu coğrafyayı yazın yaşadım; soğukta koşulların ağır olduğunu yaşadıkça anladım.
Survivor gibi yaşadım; odamda çekirgeler öptü yanağımdan, kelebekler kucakladı, uğur böcekleri halhalım oldu.
Paylaştığım, paylaşamadığım bir sürü yazılar, şiirler yazdım.
Biliyorum, medcezir maviye büründü; inmedi hiç gökyüzünden.
İşler, güçler ve kas yapan aktiviteler…
Okuyan yaylamdaki yakınlarım, işte böyle, sonuç önemli: yapan ve yaptıran…
Benim iş dağılımını gülerek izleyen kuzenler!
Allah’tan Fridam var…
Her şeyime koşan, benim sağ kolum, sanatçı ruhlum Fridam.
Ben biliyorum, Tanrı beni çok seviyor.
Ve şimdi, kuzinenin sıcak nefesinde, patates kokusunda,
çocukluğumun gülüşüyle yeniden doğuyorum.
